Το ενδεχόμενο συνεργασίας μεταξύ «Ομπρέλας» και ομάδας Αχτσιόγλου (με τους 6+6) για τον σχηματισμό Κοινοβουλευτικής Ομάδας, εφόσον αποχωρήσει από τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν απέκλεισε ο ανεξάρτητος βουλευτή Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο οποίος άφησε αιχμές κατά του Αλέξη Τσίπρα για την καθυστερημένη παρέμβασή του να αποτρέψει τη διάσπαση του κόμματος.
Μάλιστα ο ίδιος, σε συνέντευξή του που παραχώρησε στο ethnos.gr άφησε ανοιχτό παράθυρο για την πιθανότητα συνεργασίας και ενόψει των ευρωκλογών, με την προϋπόθεση πως θα έχει αποχωρήσει σύντομα η ομάδα Αχτσιόγλου από τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς, όπως είπε, η συνεργασία χρειάζεται συζήτηση και προεργασία και ο χρόνος δεν είναι απεριόριστος.
Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος υποστηρίζει ότι υπάρχει χώρος για έναν νέο πολιτικό φορέα και δεν αποκλείει τη συμμαχία με το ΠΑΣΟΚ – στο οποίο ωστόσο ασκεί κριτική λέγοντας ότι δεν έχει ακόμα ξεκάθαρη ιδεολογική και πολιτική στρατηγική.
Παράλληλα, υπερασπίζεται τους Βίτσα, Φίλη και Σκουρλέτη λέγοντας ότι δέχθηκαν διαδικτυακό μπούλινγκ και πώς η κριτική τους προς τον κ. Κασσελάκη δεν ήταν λόγος διαγραφής και σχολιάζει την κινητοποίηση του Αλέξη Τσίπρα για να αποφευχθεί η διάσπαση με τη φράση «too little, too late».
Χαρακτηριστικά για τον Αλέξη Τσίπρα ανέφερε: «Πάντα αποφεύγω τη δίκη προθέσεων. Το τελευταίο που βάλατε είναι δίκη προθέσεων ότι δηλαδή περίμενε να φύγει η Ομπρέλα και μετά να παρέμβει. Δεν ξέρω αν σκέπτεται έτσι και ούτε το πολύ πιστεύω ότι σκέφτεται έτσι.
Ελπίζω να μη σκέφτεται έτσι. Νομίζω το αρχικό λάθος του Αλέξη Τσίπρα και το έχω πει και πριν ήταν ότι αφού ο κύριος Κασελάκης και οι γύρω του κάνανε μια ολόκληρη καμπάνια πάνω ότι αυτός είναι ο διάδοχος και ο εκλεκτός του κυρίου Τσίπρα και ότι οι άλλοι τον υπονόμευαν και δεν πρέπει να τους ψηφίσουμε, όφειλε ο Αλέξης πριν από τις πρώτες εκλογές να πει τρία πράγματα πολύ καθαρά, που θα κρατούσε και την ουδετερότητα του.
Πρώτον, ότι δεν υποστηρίζω κανέναν, δεύτερον ότι δεν δέχομαι κανένας να λέει ότι τον υποστηρίζω και τρίτον ότι δεν δέχομαι κανένας να λέει ότι κάποιος άλλος με υπονομεύει. Αυτό νομίζω ότι θα κρατούσε την ουδετερότητα του και νομίζω ότι θα βοηθούσε εκείνη τη στιγμή. Τη στιγμή που αποφάσισε να κάνει την παρέμβασή του, από ό,τι φαίνεται και για να το πω με τα λόγια του κυρίου Μπαμπινιώτη ήταν «too little. too late».