
θυσία της Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής, στο Λιτόχωρο 30 & 31/3/1946!
- ο τρίτος κομμουνιστικός γύρος για την κατάληψη της εξουσίας.
- Γράφει ο Διονύσιος Βουλγαρόπουλος, δημοσιογράφος
Τέως υπαξιωματικός της Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής.
Τηλ. 6973 945505& 2310-519 140 Στο παρόν ιστορικό αφιέρωμα θα γίνει αναφορά ξεχασμένη λόγω σκοπιμοτήτων, επίθεση στο Σταθμό της Βασιλικής Χωροφυλακής στο Λιτόχωρο Πιερίας από τους ένοπλους κομμουνιστές , οργάνων της Σοβιετικής Ενώσεως και εγκληματιών του κοινού ποινικού δικαίου.
Τον Φεβρουάριο του 1946 το Κ.Κ.Ε, έλαβε την απόφαση ενάρξεως του Γ’ γύρου του συμμοριτοπόλεμου. Ομάδες συμμοριτών (ανταρτών του ΕΛΑΣ), καθ’ όλη την διάρκεια της κατοχής αλλά και μετέπειτα στα έτη 1946-1949, επιτίθεντο εναντίον τμημάτων Στρατού και κυρίως Αστυνομικών Σταθμών και αποσπασμάτων της Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής (Ε.Β.Χ.).
Σκληρές μάχες διεξήχθησαν σε Λιτόχωρο, Νάουσα, Νυμφαίο Φλώρινας, Καρδίτσα, Καρπενήσι, στην Ζαχάρω και γενικότερα σε όλη την Πελοπόννησο. Στο Μάνδαλο Γιαννιτσών (Ν. Πέλλας), 58 άνδρες της Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής αντιμετώπισαν επίθεση 600 κομμουνιστών και αγωνίσθηκαν αβοήθητοι επί δεκαεννέα ώρες εναντίον τους. Η εποχή εκείνη ήταν η φοβερότερη περιπέτεια που ζούσε ο ελληνικός λαός
Στις 31 Μαρτίου του 1946 πραγματοποιήθηκε η ένοπλη επίθεση των κομμουνιστών κατά των ανδρών του Σταθμού της Βασιλικής Χωροφυλακής Λιτόχωρου με συνέπεια να σκοτωθούν 9 χωροφύλακες και 2 στρατιώτες. Εκ θαύματος διασώθηκε ο Χωροφύλακας Νικόλαος Παπακωνσταντίνου, ο οποίος διηγήθηκε τη συγκλονιστική του εμπειρία στον συγγραφέα Νικόλαο Θεοδώρου, η οποία δημοσιεύθηκε στο βιβλίο με τίτλο: «Λιτόχωρο 1946, η πρώτη κόκκινη σφαίρα».
Ο Νικόλαος Παπακωνσταντίνου αναφέρει χαρακτηριστικά τι συνέβη τότε:
«Η Βασιλική Χωροφυλακή, τι μου θύμισες τώρα παιδί μου. Πάει κι αυτή όπως πήγε και η Ελλάδα μας από το 1974 και μετά. Κατάγομαι από το Μεγάλο Ελευθεροχώρι Ελασσόνος Λαρίσης.
Γεννήθηκα το 1924. Το 1945 λόγω του ότι ήμουν πολύ δεξιός και πιστός οπαδός της Βασιλευομένης Δημοκρατίας, οι κομμουνισταί μας καταδίωκαν εκείνη την εποχή και αν ήσουν άτυχος και έπεφτες στα χέρια τους δεν γλύτωνες. Είχες μαρτυρικό τέλος! Είχανε φύγει οι Γερμανοί χωρίς οι κομμουνισταί να τους πολεμήσουν, οι οποίοι μάλιστα έκαναν και συμφωνία μαζί τους κατά την αποχώρηση(των Γερμανών). Έχω τις συμφωνίες στο αρχείο μου. Και όχι μόνο έκαναν συμφωνίες οι κομμουνιστές με τους κατακτητές και δεν τους πείραξαν καθόλου, αλλά έχουνε το θράσος και λένε εμάς προδότες. Γίνανε δηλαδή οι προδότες ήρωες και οι ήρωες προδότες! Πάνε τα άλλα παλικάρια μας, πάνε, τους σκοτώσανε τέλη Μαρτίου του 1946.»
Η ΦΟΝΙΚΗ ΜΑΧΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ
«Αφού εμείς πήγαμε πάνω στο οίκημα που λες και βγάζαμε σκοπιά, βάλαμε έναν σκοπό 20.00-22.00, μετά 22.00-00.00 κ.ο.κ, ξαπλώσαμε να ξεκουραστούμε γιατί ήμασταν κουρασμένοι μια και ολόκληρη την ημέρα περπατούσαμε και είχαμε ταλαιπωρηθεί πολύ. Το πρωί να πάμε να φυλάξουμε τα εκλογικά τμήματα γιατί είχαμε τις εκλογές, βουλευτικές εκλογές με αποχή του ΚΚΕ. Λοιπόν, εδώ τώρα αρχίζει η τραγωδία μας. Χωρίς εμείς να ξέρουμε τι γίνετε, 22.30 το βράδυ άρχισαν να μας χτυπάνε οι κομμουνιστές, ούτε προλάβαμε να κοιμηθούμε, ίσα-ίσα που ξαπλώσαμε.»
«Κάνανε επίθεση με όπλα, χειροβομβίδες, μολότωφ και ότι άλλο είχανε μας χτυπούσανε από έξω, δεν μπορούσανε να μπούνε μέσα, εμείς αμυνόμασταν σκληρά.
Λοιπόν άρχισαν αυτοί να μας χτυπάνε και μας σκότωσαν στην αρχή το σκοπό. Πάει ο σκοπός παιδί μου, έπεσε υπέρ πίστεως και πατρίδος. Ο σκοπός ήταν κάτω και σκοτώθηκε πρώτος Άρχισαν να φωνάζουν οι κομμουνιστές:
«Παραδοθείτε φασίστες, μπάσταρδα της Φρειδερίκης, θα σας κάψουμε!»… Τίποτα εμείς, τους πολεμούσαμε σκληρά. Λοιπόν, τώρα εμείς μεταξύ μας εκεί νοερώς σκεπτόμενοι αποφασίζουμε τι θα κάνουμε. Δεν παραδινόμαστε, αν παραδοθούμε θα μας σφάξουν και θα μας κάψουν ζωντανούς. Μάχη λοιπόν μέχρι τέλους και όπου βγει. Στους κομμουνιστές δεν παραδινόμαστε ποτέ.
Παραδοθείτε μας φωνάζανε οι κομμουνιστές, σας δίνουμε μισή ώρα προθεσμία. Τίποτα εμείς, τους πολεμούσαμε με ψυχή. Περνάει μισή ώρα, τίποτα, αρχίζουν πάλι και μας ρίχνουνε με ότι έχουνε αυτοί.
Αρχίζουν να φωνάζουνε πάλι, μαζέψανε και γυναικόπαιδα και ουρλιάζανε, παραδοθείτε φασίστες μπάσταρδα της Φρειδερίκης θα σας κάψουμε ζωντανούς δε γλυτώνετε!».
Χάρη στο αίμα των πεσόντων της Χωροφυλακής και των Ενόπλων Δυνάμεων, από τα χέρια των κομμουνιστών δημίων, η Ελλάς εσώθη από τον σταλινισμό. Η θυσία των ανδρών της Χωροφυλακής υπέρ πίστεως και πατρίδος, αποτελεί φωτεινό παράδειγμά για όλους μας. Οι ήρωες πεσόντες της Χωροφυλακής, θα έχουν πάντοτε την ευγνωμοσύνη ολοκλήρου του Ελληνικού Έθνους. Αιωνία τους η μνήμη!