Όταν πήγαινα στο δημοτικό θυμάμαι πως, όταν οι φίλοι μου πήγαιναν να παίξουν μπάλα, εγώ πήγαινα στο μπακάλικο του κυρ-Μήτσου και καθισμένος στα τσουβάλια της αποθήκης διάβαζα διηγήματα από τα περιοδικά που ήταν μαζεμένα εκεί σε ντάνες για να βάζει με την σέσουλα στις στριμμένες σαν χωνί σελίδες τους το ρύζι, τα φασόλια, τα κουκιά, τα ρεβίθια και πολλά ακόμα ο κυρ – Μήτσος! Διάβαζα από μικρός και συνεχίζω να διαβάζω και σήμερα που σχεδόν άγγιξα τα εβδομήντα μου.
Από τα αμέτρητα βιβλία που έχω διαβάσει στη ζωή μου λοιπόν κάποια από αυτά «μου έχουν μείνει» όπως λέμε, τα έχω ξεχωρίσει. Όχι επειδή «μου άρεσαν» ή επειδή «είναι ωραία» όπως συνηθίζουμε να λέμε, αλλά επειδή το κάθε ένα από τα συγκεκριμένα έγιναν «διακλάδωση» στο δρόμο της ζωής μου, συνέτειναν στο να αλλάξει η προσωπική μου θεώρηση για πολλά πράγματα που έως εκείνη τη στιγμή τα θεωρούσα μέσα από το στερεότυπο φίλτρο της επιβεβλημένης και υποβολιμαίας «πραγματικότητας των άλλων!
Γι΄ αυτά λοιπόν τα βιβλία δεν αρκεί μια ανάγνωσή για να αφομοιωθούν οι ιδέες, τα διδάγματα, οι διδασκαλίες, τα νοήματα, κρυμμένα και φανερά που εμπεριέχονται. Τα διαβάζω και τα ξαναδιαβάζω, ή καλύτερα τα μελετώ και σε κάθε ανάγνωση «βλέπω» πολλά που δεν είχα δει στις προηγούμενες αναγνώσεις!
Ένα από τα βιβλία αυτά που έχω σε πρώτη ζήτηση είναι το διάσημο βιβλίο του Stefano Ellio D’ Anna “Η Σχολή των Θεών” που κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Ελφίλ. Ο Έλιο Ντ’ Άννα γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Νάπολη. Εκεί σπούδασε και Οικονομικά. Τις σπουδές του στα Νομικά διέκοψε η τεράστια επιτυχία του στη μουσική, όπου συνεργάστηκε με Άγγλους και Αμερικανούς συνθέτες και σκηνοθέτες, όπως ο Luis Bakalov, Carlos Santana, κ.ά.
Το 1976, όπως δηλώνει ο ίδιος, είχε τη σημαντικότερη συνάντηση της ζωής του, με τον Κουμάρ Γκος Τσινμόυ, όπου πλέον η ζωή του πήρε καθαρά πνευματικό χαρακτήρα, χωρίς να σταματήσει τις μουσικές και αθλητικές του δραστηριότητες. Οι ιδέες του περί της αξίας του Ανθρώπου ως προτύπου, κατέληξαν στην ενασχόλησή του με τη συγγραφή βιβλίων. Για την προώθηση των ιδεών αυτών ίδρυσε το 1994 το European School of Economics, με έδρα αρχικά το Λονδίνο και στη συνέχεια στην Ιταλία (Ρώμη – Μιλάνο – Φλωρεντία). Το 2000 έγραψε το θρυλικό μυθιστόρημα “Η Σχολή των Θεών”, όπου έχει συμπεριλάβει όλες τις ιδέες του περί της ανεκτίμητης αξίας της ανθρώπινης ζωής. Το βιβλίο έγινε Μπεστ Σέλλερ και έχει μεταφραστεί και κυκλοφορεί σε πάνω από 15 γλώσσες, ανά τον κόσμο. Από το βιβλίο αυτό επέλεξα σήμερα ορισμένα αποσπάσματα που φρονώ πως αξίζει να μοιραστώ μαζί σας. Καλή ανάγνωση!
[… Αυτό που θα σας πω μπορεί να μην σας αρέσει, μην περιμένετε από μένα να είμαι ένας πνευματικός δάσκαλος και ένας γκουρού, ένας κύριος, ένας σαμάνος ή οτιδήποτε παρόμοιο που νομίζετε ότι μπορεί να είμαι. Είμαι πολύ πρακτικός άνθρωπος… αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πιστεύω στην εξωτερική πραγματικότητα. Η εξωτερική πραγματικότητα είναι στην υπηρεσία μου. Αυτό σημαίνει να είσαι πρακτικός. Όταν ξεπερνάτε τον εαυτό σας τότε η πραγματικότητα ακολουθεί. Αυτό το οποίο προσπάθησα να βάλω μέσα στο βιβλίο «Η Σχολή των Θεών» είναι απλά για να σας βοηθήσω να καταλάβετε ότι δεν αντιλαμβανόμαστε την ζωή. Την προβάλλουμε την ζωή. Είμαστε δημιουργοί της πραγματικότητας. Προβάλλουμε την πραγματικότητα έξω στο περιβάλλον- στον περίγυρο. Έτσι δεν μπορώ να μιλήσω στις μάζες. Η μάζα ποτέ δεν μπορεί να καταλάβει….
…Είμαι εδώ απλά για να σας πω ότι ποτέ δεν θα μπορέσετε να καταλάβετε, να ακολουθήσετε, να εφαρμόσετε αυτό για το οποίο σας μιλώ. Είναι πολύ πιο εύκολο να στρέφεστε στην θρησκεία, σε μια ιδεολογία, μια πολιτική, οικονομική αλλά να μεταμορφώσουμε το εσωτερικό μας ‘’Είναι’’, είναι ο πιο δύσκολος δρόμος, που μπορείτε να αναλάβετε. Όπως είπα εχθές σε λίγα λεπτά, πρέπει να γίνουμε όλοι ένα πλήρωμα το οποίο ταξιδεύει και διασχίζει έναν Ωκεανό. Πρέπει να γίνουμε ένα πρόσωπο και αυτό είναι που θα γίνει αν μου δώσετε την προσοχή σας, αυτό για το οποίο μιλάμε.
Το να είστε σιωπηλοί, το να μείνετε με τον εαυτό σας σε σιωπή είναι μία εξάσκηση, να αντέξετε την σιωπή, αυτό είναι υπευθυνότητα, αυτό σημαίνει υπευθυνότητα με την έννοια την λατινική να έχουμε την απάντηση… και αυτό σας επιτρέπει να αγγίξετε αυτό που πραγματικά είστε και η σιωπή είναι πολύ σημαντική, πολύ σπουδαία, πολύ ενδιαφέρουσα. Πρέπει να αντιληφθείτε ότι οτιδήποτε που συμβαίνει στην ζωή μας, είναι σαν να φοράμε μια μάσκα πιστεύοντας ότι… κάθε στιγμή… ταυτιζόμαστε μ’ αυτές τις μάσκες και πιστεύουμε ότι είμαστε αυτές οι μάσκες. Να απαλλαγούμε από τις ίδιες τις μάσκες είναι αδύνατον. Εσείς ήρθατε εδώ για να έχετε μια απάντηση αλλά δεν μπορείτε να καταλάβετε ποια μπορεί να είναι η απάντηση…. Η απάντηση είναι να είστε υπεύθυνοι για όλα και όλους και αυτό μπορεί να γίνει μόνο από μέσα και όλες οι κρίσεις σ’ αυτήν την ζωή και στον κόσμο, μπορούν να λυθούν μόνον εάν αντιληφθείτε ότι είστε η πραγματική αιτία όλων αυτών των εμπειριών που υπάρχουν έξω.
Το να είστε κυρίαρχοι του εαυτού σας έχει να κάνει με την αυτοπαρατήρηση και αυτό είναι μία πολύ δύσκολη τεχνική. Όλοι πιστεύουν ότι μπορούν να παρακολουθήσουν τον εαυτό τους, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Δεν μπορούμε να παρακολουθήσουμε τον εαυτό μας. Το να παρακολουθήσουμε τον εαυτό μας, σημαίνει οι σκιές να εξαφανιστούν. Μερικά δευτερόλεπτα αυτοπαρατήρησης μας βάζει σε μια κατάσταση που λύνει όλα τα προβλήματα. Όλα τα προβλήματα του οργανισμού μας, του κράτους, της χώρας, μέχρι τα πλανητικά προβλήματα».
«Μια πραγματική βελτίωση προϋποθέτει μια αλλαγή στο Είναι. Πραγματική βελτίωση σημαίνει εξέλιξη ή ανάπτυξη προς την ενότητα του Είναι, που είναι το αποτέλεσμα ενός νέου τρόπου σκέψης και της εγκατάλειψης της παλιάς, θνητής νοοτροπίας. … -Για να αλλάξεις, θα πρέπει να πολεμήσεις τον προγραμματισμό σου. Θα πρέπει να ανατρέψεις την οπτική σου. Μόνο έτσι, μέσα από μια πολυετή εργασία, θα μπορέσεις να αλλάξεις το πεπρωμένο σου … Το παρελθόν θα πρέπει να το ευλογούμε, να το θεραπεύουμε. Μπες σε κάθε πτυχή. Φώτισε κάθε γωνιά. Μετέτρεψε το, μέσα από μια νέα αντίληψη …. –Ο κόσμος είναι όπως τον ονειρεύεσαι. Είναι ένας καθρέπτης. Εκεί έξω, βρίσκεις το δικό σου κόσμο, τον κόσμο που έκτισες, που ονειρεύτηκες. Έξω, βρίσκεις εσένα. Πήγαινε να δεις ποιος είσαι! Θα ανακαλύψεις ότι οι άλλοι είναι η αντανάκλαση της εικόνας του ψέματος που έχεις μέσα σου, του συμβιβασμού, της άγνοιάς σου … Άλλαξε! Κι ο κόσμος θα αλλάξει!…
Ο κόσμος είναι η αντανάκλαση σου. Αναποδογύρισε τις πεποιθήσεις σου και ο κόσμος, σαν μια σκιά, θα ακολουθήσει. Η πραγματικότητα θα πάρει τη μορφή μιας νέας αντίληψης. Ο φόβος, η οδύνη, το άγχος, δεν είναι το αποτέλεσμα αλλά η αιτία όλων των προβλημάτων μας …. Υπάρχει ένας χώρος όπου σκέψεις, αισθήματα, συναισθήματα, πράξεις και γεγονότα, είναι καταγραμμένα για πάντα και μετά από χρόνια, μπορούμε να τα ανακαλύψουμε, όπως τα πράγματα που έχουμε στοιβαγμένα στη σοφίτα, φαινομενικά αδρανή, απροστάτευτα. Στην πραγματικότητα, αυτά συνεχίζουν να δραστηριοποιούνται και να ρυθμίζουν, όλη μας τη ζωή. Εκεί, πρέπει να επιστρέψεις. …. Το χάος που ο κάθε άνθρωπος έχει μέσα του, η κόλαση του, προβάλλεται στον κόσμο με τη μορφή βεντέτας, διακρίσεων και πολέμων μεταξύ φυλών, ιδεολογιών, πιστεύω, θρησκειών …. Ο κόσμος έχει σταματήσει γιατί υπάρχουν άνθρωποι που εξαρτώνται, άνθρωποι θανάσιμα φοβισμένοι. Έτσι όπως είναι η ανθρωπότητα, δεν μπορεί να συλλάβει μια κοινωνία απελευθερωμένη από την εξάρτηση. Η εξάρτηση είναι η άρνηση του ονείρου. Η εξάρτηση είναι η μασκαράτα που φοράνε οι άνθρωποι, για να κουκουλώσουν την απουσία της ελευθερίας, την άρνηση της ζωής»…]
Άρης Παπαμιχαήλ
Οικονομολόγος – Σύμβουλος Επιχειρήσεων
