Χάνουμε το μοναδικό όπλο που διαθέτουμε για να προασπίσουμε τα συμφέροντά μας – Ένοχη η σιωπή του Μαξίμου
Με την «πιπίλα» της Ε.Ε. στο στόμα και τη συνεχή αναγωγή όλων των προβλημάτων που στρουθοκαμηλικά αντιμετωπίζει η Αθήνα, κρυπτόμενη πίσω από την αποχαυνωτική γαλήνη της δήθεν μονοιασμένης «ευρωπαϊκής οικογένειας», η άρση της ομοφωνίας που πρόσφατα ψήφισε το Ευρωκοινοβούλιο, με υποκινητές τη Γερμανία και την Ισπανία (την αποκαλούμενη και Γερμανία του Νότου), γκρεμίζει όλα τα όπλα της ελληνικής διπλωματικής φαρέτρας.
Από τον Νικ. Σταυρουλάκι
Με τη θετική -πλην οριακή- ψηφοφορία για άρση του βέτο των χωρών-μελών και λήψη των αποφάσεων με «ενισχυμένη πλειοψηφία», όπως και πολλές άλλες καινοτομίες που περιελάμβανε το σχετικό ευρωπαϊκό νομοσχέδιο μεταρρύθμισης των Συνθηκών της Ε.Ε., αποδυναμώνεται ο πυρήνας της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.
Και ενώ η Κύπρος επιχειρεί να μπλοκάρει την εξέλιξη, ερχόμενη σε συνεννοήσεις με άλλες μικρές χώρες της Ε.Ε., η Ελλάδα ακόμα μία φορά το έχει… βουλώσει. Ακόμα και η Πολωνία, μία τεράστια σε έκταση και πλούτο χώρα της Ε.Ε., κινείται προς δημιουργία συσπειρώσεων, με σκοπό την ανάκληση της τάσης που επιβάλλουν στην Ευρώπη οι Γερμανοί με τους δορυφόρους τους.
Οι θιασώτες της άποψης το θεωρούν βήμα προς την… ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, χωρίς να εξετάζουν αν οι συνθήκες είναι ώριμες, ώστε η κατακερματισμένη σε απόψεις Ευρώπη των 27, με αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα των κρατών-μελών της, να περάσει σε στάδιο λήψης των αποφάσεων χωρίς να απαιτείται ομοφωνία των ηγετών στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.
Η τελευταία φάση της ιστορίας άρχισε πέρυσι τον Ιούνιο, όταν η Ισπανία κατέθεσε σχετική πρόταση. Από τότε συζητείται εκτενώς στους ευρωπαϊκούς κύκλους. «Η κατάργηση του βέτο στις αποφάσεις της Ε.Ε., για τις οποίες μέχρι σήμερα ήταν απαραίτητη η ομοφωνία, προκειμένου να προχωρήσει οποιαδήποτε ενέργεια κάνει την Ευρώπη ταχύτερη και πιο ευέλικτη» λένε.
Οι επικριτές της ομοφωνίας επικαλέσθηκαν το γεγονός ότι η ομοφωνία δυσκόλευε την αμεσότητα στις δράσεις της Ε.Ε. Την καθιστούσε «βραδυκίνητη»… Η ρωσο-ουκρανική κρίση και οι κατηγορίες ότι η Ευρώπη δεν κινήθηκε όσο άμεσα έπρεπε, τασσόμενη στο πλευρό του ανδρείκελου της Δύσης, Ζελένσκι, ώθησε περαιτέρω την τάση για κατάργηση της δυνατότητας veto των ηγετών των μικρότερων, κυρίως, χωρών. Η ρωσική εισβολή είναι καταδικαστέα, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα, που δεν αφορά την ταχύτητα ενεργειών. Λες και η Ευρώπη πάσχει από τη δυνατότητα αρνησικυρίας των μικρών χωρών και όχι από την εξάρτησή της από τις ΗΠΑ.
Το veto αποτελούσε το μοναδικό όπλο των χωρών να προστατεύσουν τα εθνικά συμφέροντά τους. Κύπριοι ευρωβουλευτές επιμένουν πως η κατάργηση του βέτο στις ευρωπαϊκές αποφάσεις είναι σε βάρος των συμφερόντων των μικρότερων κρατών-μελών. Σε αυτήν την περίπτωση η Κύπρος δεν θα μπορούσε να μπλοκάρει το άνοιγμα των ενταξιακών κεφαλαίων της Τουρκίας, ούτε η Ελλάδα θα μπορούσε να μπλοκάρει την ενταξιακή πορεία της Αλβανίας λόγω του φυλακισμένου δημάρχου Χειμάρρας.
Τι συνέβη ακριβώς; Την περασμένη εβδομάδα (Τετάρτη 22/11) το γερμανοκρατούμενο Ευρωκοινοβούλιο ψήφισε (μεταξύ άλλων) υπέρ της κατάργησης του καθεστώτος της ομοφωνίας σε όλες τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Η απόφαση ελήφθη με μικρή διαφορά ψήφων σε συνεδρίαση της Ολομέλειας. Το Ευρωκοινοβούλιο ενέκρινε πολλές προτάσεις για την τροποποίηση των συνθηκών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, μεταξύ των οποίων και την πρόταση για την εγκατάλειψη της αρχής της ομοφωνίας (βέτο).
H ψηφοφορία, με 305 ψήφους υπέρ, 276 κατά και 29 αποχές, ενέκρινε τη συνολική έκθεση, που καταρτίστηκε από πέντε εισηγητές. Το συνοδευτικό ψήφισμα που αφορά το συγκεκριμένο θέμα εγκρίθηκε με 291 ψήφους υπέρ, 274 κατά και 44 αποχές. Αυτό θα πει ότι εάν οι Ελληνες ευρωβουλευτές ψήφιζαν «σε μπλοκ» ακύρωση της πρότασης, αυτή δεν θα περνούσε!
Η απόφαση δεν αφορά την άρση ομοφωνίας σε νομοθετικό σώμα, αλλά σε εκτελεστικό, όπως το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Εννοείται ότι σε νομοθετικό σώμα, όπως το Ευρωκοινοβούλιο, ορθά δεν ισχύει ομοφωνία. Αλλά στο «εκτελεστικό» Ευρωσυμβούλιο των ηγετών που λαμβάνουν τις τελικές αποφάσεις θα έπρεπε να απαγορεύεται άρση της ομοφωνίας με βάση των ευρωπαϊκό χάρτη των εθνικών κρατών-μελών. Η απόφαση καταργεί τα εθνικά κράτη, καθώς οι αποφάσεις πλέον θα αγνοούν είτε θα συνθλίβουν κρίσιμα θέματα που αφορούν την ύπαρξή τους.
Οταν ο Καραμανλής έκανε άνω κάτω το ΝΑΤΟ και μπλόκαρε την ένταξη των Σκοπίων
Να σημειώσουμε ότι στο ΝΑΤΟ δεν νοείται άρση της ομοφωνίας. Εάν ίσχυε καθεστώς πλειοψηφίας στις αποφάσεις, ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής δεν θα μπορούσε να ασκήσει βέτο στην εαρινή σύνοδο του Βορειοατλαντικού Συμφώνου, στο Βουκουρέστι (2 Απριλίου 2008) και στα Σκόπια, θα ήταν μέλος του ΝΑΤΟ από τότε…
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους Τζούνιορ δεν μπόρεσε να «καταπιεί» το χαστούκι της μικρής Ελλάδας. Και ο Καραμανλής έπεσε με μεθοδεύσεις και προβοκάτσιες της Ουάσινγκτον. Καθαρές κουβέντες…
Η ιστορία του βέτο «φούντωσε» το καλοκαίρι, όταν η πρόταση της Ισπανίας να καταργηθεί η ομοφωνία στις ψηφοφορίες για τις στρατηγικές αποφάσεις της Ε.Ε. ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων. Η ισπανική προεδρία ανακοίνωσε κατά την ανάληψη των καθηκόντων της ότι θα προωθήσει αλλαγή των κανόνων ψηφοφορίας ακόμα και σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, ασφάλειας και διεύρυνσης.
Δηλαδή, να χρησιμοποιείται η ειδική πλειοψηφία αντί της ομοφωνίας. Οι κυβερνήσεις της Πολωνίας και της Ουγγαρίας απέρριψαν την ισπανική πρόταση και δήλωσαν ότι βρίσκονται σε συζητήσεις με κυβερνήσεις χωρών που συμφωνούν μαζί τους για διατήρηση της ομοφωνίας.
Σήμερα χρησιμοποιείται «ειδική πλειοψηφία» στη λήψη των περισσότερων πολιτικών αποφάσεών. Απαιτείται η στήριξη των 15 από τα 27 μέλη. Ωστόσο, σε ζητήματα Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Αμυνας (ΚΕΠΑ) αλλά και διεύρυνσης απαιτείται ομοφωνία.
Αυτή η εξέλιξη πλήττει τη δυνατότητα χωρών που αντιμετωπίζουν κινδύνους σε εθνικά θέματά τους. Τώρα θα πρέπει να υποκύπτουν σε αποφάσεις με βάση τα «θέλω» κάποιας πλειοψηφίας κρατών… Ετσι, η Ευρώπη βαδίζει ταχέως σε καθεστώς άρσης της ομοφωνίας στις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, με τη Γερμανία να κάνει κουμάντο.
Μάλλον αυτή την εξέλιξη διέκρινε και προέβλεψε το Λονδίνο και εγκατέλειψε την ευρωπαϊκή ήπειρο, να τη νέμεται μόνο το Βερολίνο…
Ιδού ποιοι Έλληνες ευρωβουλευτές ψήφισαν να καταργηθεί το δικαίωμα του βέτο των κρατών μελών της ΕΕ!
Έσκυψαν το κεφάλι στις μεθοδεύσεις των ισχυρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης να καταργηθεί το δικαίωμα των κρατών μελών στην άσκηση βέτο, η σαρωτική πλειοψηφία των Ελλήνων ευρωβουλευτών, μια εξέλιξη η οποία είναι άκρως επικίνδυνη, ιδιαίτερα για τα μικρότερα κράτη.
Η κατάργηση του δικαιώματος στο βέτο ουσιαστικά εγείρει μνήμες από την προσπάθεια των Γερμανών να ασκήσουν έλεγχο σε όλη την Ευρώπη, με πρόσχημα μάλιστα ότι οι αποφάσεις της Ένωσης θα λαμβάνονται πιο άμεσα. Απώτερος στόχος ωστόσο όπως διαφαίνεται είναι να μην υπάρχουν διαφωνίες στα σχέδια και τα συμφέροντα των ισχυρών κρατών.
Συνολικά 291 ευρωβουλευτές ψήφισαν υπέρ, 274 ευρωβουλευτές ψήφισαν κατά και 44 ψήφισαν «Παρών».
Μάλιστα, από τους 21 Έλληνες ευρωβουλευτές κατά του ψηφίσματος που θέτει σε κίνδυνο τα συμφέροντα της χώρας μας, μόνο πέντε καταψήφισαν. Πρόκειται για την ευρωβουλευτή της ΝΔ Ελίζα Βόζεμπεργκ η οποία ήταν απούσα από την ψηφοφορία, τον Εμμανουήλ Φράγκο της Ελληνικής Λύσης, τους ευρωβουλευτές του ΚΚΕ Λευτέρη Νικολάου-Αλαβάνο και Κωνσταντίνο Παπαδάκη και τέλος, τον Νίκο Παπανδρέου του ΠΑΣΟΚ.
Σημειώνεται ότι απόντες από την σημαντική διαδικασία ήταν οι Θοδωρής Ζαγοράκης της ΝΔ, ο Πέτρος Κόκκαλης, ο Στέλιος Κούλογλου, ο Γιάννης Λαγός και ο Αθανάσιος Κωνσταντίνου της ΧΑ.
Την ίδια στιγμή, παρατηρείται ότι η διαφορά στην ψηφοφορία ήταν μόνο 17 ψήφοι, που σημαίνει ότι οι αν οι Έλληνες ευρωβουλευτές είχαν προτάξει το συμφέρον της πατρίδας τους καταψηφίζοντας τις περίεργες μεθοδεύσεις των ισχυρών, η υπόθεση θα είχε λήξει.
Παράλληλα, προκαλεί εντύπωση ότι το ψήφισμα για την κατάργηση του βέτο υπερψήφισαν και οι πέντε Κύπριοι ευρωβουλευτές που ήταν παρόντες στην ψηφοφορία, ενώ το σύνολο του ψηφίσματος καταψήφισαν τρεις και δύο δήλωσαν «Παρών».
Τα κράτη που αντέδρασαν σε αυτή την απόφαση ήταν η Πολωνία η οποία ψήφισμα για να αντιταχθεί στις προτεινόμενες αλλαγές, κάνοντας λόγο για μείωση του ρόλου της αρχής της ομοφωνίας στο Συμβούλιο της Ευρώπης, και προσπάθεια για περιορισμό των εξουσιών των κρατών, αλλά και παραβίαση του πολωνικού συντάγματος. Μάλιστα, η κυβέρνηση τόνισε ότι αυτές οι αλλαγές εξυπηρετούν μόνο τα συμφέροντα των πιο ισχυρών, δηλαδή της Γερμανίας και της Γαλλίας.
Την έντονη αντίδρασή της στο ψήφισμα εξέφρασε και η αριστερή κυβέρνηση του Ρόμπερτ Φίκο στη Σλοβακία αλλά και ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτορ Όρμπαν, ο οποίος σημείωσε: «Για την Ουγγαρία, αυτό αποτελεί ταμπού. Η Ουγγαρία θεωρεί την ομόφωνη λήψη αποφάσεων ως την τελευταία εγγύηση για την προστασία του εθνικού συμφέροντος και στα επόμενα 120 χρόνια κανένα κοινοβούλιο στην Ουγγαρία δεν είναι πιθανό να ψηφίσει υπέρ αυτού. Οπότε καλύτερα να το βγάλουμε από την ευρωπαϊκή ατζέντα».
newsbreak