Ένας άνδρας από το Κεμπέκ που έπασχε από διαταραχή ταυτότητας ακεραιότητας σώματος (BIID) ζήτησε από έναν γιατρό να του αφαιρέσει το τέταρτο και το πέμπτο δάχτυλο στο αριστερό του χέρι, επειδή ένιωθε ότι δεν ανήκαν στο σώμα του.
Η Δρ Nadia Nadeau από το Τμήμα Ψυχιατρικής του Université Laval δημοσίευσε πρόσφατα μια αναφορά περιστατικού σχετικά με έναν ανώνυμο ασθενή που βίωνε τραυματικές σκέψεις ότι τα δύο τελευταία δάχτυλα στο αριστερό του χέρι δεν ανήκαν στο σώμα του από την παιδική του ηλικία. Σε όλη του τη ζωή, αυτές οι σκέψεις του προκαλούσαν πόνο, συνεχή ευερεθιστότητα, μειωμένη επιδεξιότητα και ζωηρούς εφιάλτες ότι τα δύο δάχτυλα σάπιζαν ή έκαιγαν. Αν και ο ασθενής δεν μοιράστηκε την αγωνία του για τα δάχτυλά του με την οικογένειά του από αμηχανία, συχνά φαντασιωνόταν να τα αφαιρέσει ο ίδιος.
«Δουλεύοντας σε ένα πριονιστήριο, σκέφτηκε να φτιάξει μια μικρή γκιλοτίνα για να κόψει τα δάχτυλά του», έγραψε ο Δρ Nadeau . «Γνώριζε ότι ο αυτοτραυματισμός δεν ήταν μια ασφαλής λύση και θα μπορούσε να έχει επιπτώσεις στις σχέσεις, τη φήμη και την υγεία του. Δεν μπορούσε να φανταστεί τον εαυτό του να ζει τα επόμενα χρόνια με αυτά τα δάχτυλα».
Επειδή η απεικόνιση του εγκεφάλου του άνδρα φαινόταν φυσιολογική, του προσφέρθηκαν μη επεμβατικές θεραπευτικές επιλογές όπως γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία, αντικαταθλιπτικά, αντιψυχωσικά και θεραπεία έκθεσης, αλλά καμία από αυτές δεν αποδείχθηκε επιτυχής. Μετά από ψυχιατρική αξιολόγηση, ο ασθενής κρίθηκε ικανός να ζητήσει εθελοντικό ακρωτηριασμό και παραπέμφθηκε στο ορθοπεδικό τμήμα. Τελικά αποφασίστηκε ότι η αφαίρεση των δύο δακτύλων ήταν ο καλύτερος τρόπος για να βοηθηθεί ο ασθενής και η αξιολόγηση έξι μήνες μετά τον ακρωτηριασμό το επιβεβαίωσε.
«Μετά την επέμβαση, οι εφιάλτες σταμάτησαν αμέσως, μαζί με τη συναισθηματική δυσφορία», έγραψε ο ψυχίατρος. «Είχε εποικοδομητικά σχέδια ζωής, μειωμένο θυμό και βελτιώθηκε η ευημερία με την οικογένεια και στη δουλειά. Δεν εκφράστηκε καμία λύπη. Τώρα ζει μια ζωή απαλλαγμένη από ενοχλητικές ανησυχίες για τα δάχτυλά του, με όλα τα συμπτώματά του που σχετίζονται με το BID να έχουν λυθεί. Ο ακρωτηριασμός του έδωσε τη δυνατότητα να ζήσει σε ευθυγράμμιση με την αντιληπτή ταυτότητά του».
Η διαταραχή της ταυτότητας της ακεραιότητας του σώματος (BIID) είναι μια εξαιρετικά σπάνια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από έντονη και επίμονη επιθυμία για απόκτηση αναπηρίας. Πριν από πάνω από μια δεκαετία, γράψαμε για μια υγιή γυναίκα που ονειρευόταν να μείνει παράλυτη από τη μέση και κάτω και ζούσε σαν παραπληγική, κυκλοφορώντας σε αναπηρικό καροτσάκι και φορώντας μακριά μεταλλικά σιδεράκια που κλειδώνονταν στα γόνατα.
el.gr