Ο αγοραίος φιλελευθερισμός και η φρενήρης τεχνολογική ανάπτυξη μας οδηγούν με ιλιγγιώδη ταχύτητα στον νέομαλθουσιανό νταταϊκό κόσμο, την Τεχνόσφαιρα της επομένης γενεάς, όπου οι θέσεις Εργασίας θα αυξάνονται αριθμητικά ενώ οι θέσεις Αεργίας γεωμετρικά και την Υπερτεχνόσφαιρα της μεθεπόμενης γενεάς, όπου οι θέσεις Εργασίας θα αυξάνονται λογαριθμικά ενώ οι θέσεις Αεργίας εκθετικά!
Σε δέκα χρόνια οι πλείστοι συνήθεις εργαζόμενοι θα συγκροτούν την Κοινωνία της Σχόλης, όντας προδιατεταγμένα Άεργοι στον φιλελεύθερο παγκοσμιοποιημένο νταταϊκό κυβερνοχώρο μιας Τεχνόσφαιρας όπου η Εργασία θα έχει αντικατασταθεί από Data, δηλαδή από υπολογιστές και ρομπότ.
Ούτω πως στον Πρώτο και Δεύτερο λεγόμενο Κόσμο οδηγούμαστε σε μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία αέργων επήλυδων νομάδων, χαμαίζηλων δημοκρατών των πολιτιστικά σβησμένων μιγαδικών Μητροπόλεων, ενός πληθυσμού ισοπεδωμένων και απάτριδων πληβείων και παριών, τουτέστιν εξισωμένων και εκριζωμένων ατόμων δίχως ταυτότητα, όπως εφιαλτικά πρόβλεψαν ο Σπένγκλερ και ο Χάιντεγκερ.
Ο Τρίτος κόσμος, ένα απέραντο εργαστήριο νταταϊκών πειραματικών εφαρμογών, με πειραματόζωα τους μιγάδες μιας αγελαίας πολυφυλετικής πανσπερμίας, κείτεται ήδη πολιτισμικά νεκρός εκτός ιστορικού περιβάλλοντος.
Στην κορυφή της πυραμίδας θα βρίσκεται η Ελίτ των Παγκόσμιων Εξουσιαστών, αυτών που σήμερα επιβάλλουν την χαλύβδινη φιλελεύθερη δικτατορία της Πολιτικής Ορθότητας επί του τραχήλου των Λαών:
Ο οικουμενισμός μισεί τις Πατρίδες και τους Λαούς πολύ βαθύτερα και εντελέστερα από τον διεθνισμό, διότι επιθυμεί να μετατρέψει τους πολίτες των πατρίδων σε πελάτες των αγορών.
Επομένως οι αφελείς κορώνες περί “πατριωτικού φιλελευθερισμού” δεν κείνται μόνον εκτός του Λόγου της Ιστορίας, αλλά προδίδουν ιστορική άγνοια που είναι ριζικά καταστροφική συλλήβδην για τον ευρωπαϊκό πολιτισμό δηλονότι την μεγάλη πατρίδα μας, την Ευρώπη.
Ο αγοραίος φιλελευθερισμός είναι το άλλο πρόσωπο του προλεταριακού διεθνισμού. Και οι δύο μαζί είναι ο Ιανός της Παγκοσμιοποίησης και του Ιστορικού Υλισμού.
Εν όψει του νέο-Μαλθουσιανού Νταταϊκού Κόσμου μας. που είναι το εφιαλτικό αύριο των Λαών της Ευρώπης θα πρέπει να προβληματισθούμε ως εξής.
Ποιο είναι σήμερα το κριτήριο συμμετοχής ενός πολίτη στον Εθνικό Πλούτο της Πατρίδας του; Η Εργασία. Εργάζεσαι; Τότε το φιλελεύθερο μοντέλο σου επιτρέπει να επιβιώνεις.
Πως; Αμοίβοντας σε ως απλό εργαζόμενο, 100-1.000 φορές ολιγότερο από κάθε μέλος της πλουτοκρατικής και πελατειακής ολιγαρχίας του κυρίαρχου συστήματος.
Οι αργομισθίες του συστήματος είναι παροιμιώδεις και πολλαπλάσιες των αξιομισθιών του. Επί πλέον το Κράτος κλέβει τα μισά με τον άδικο ΦΠΑ, ένα προκλητικά και σκανδαλωδώς αντιλαϊκό έμμεσο φόρο.Δεν εργάζεσαι;
Αποκλείεσαι και επιβιώνεις δι’ ολίγον χάρις στο προνοιακό επίδομα, δηλαδή την ελεημοσύνη των πατρικίων. Κατόπιν καίτοι πολίτης της ίδιας Πατρίδας με εκείνους (το πιθανότερο, ότι ενώ εσύ υπηρέτησες την έρμη αυτή πατρίδα, εκείνοι όχι…), πεθαίνεις μετά πολλών επαίνων.
Σε μια γενιά η προδιατεταγμένη Αεργία στην Κοινωνία της Σχόλης θα αγγίζει το 50%. Τότε η διανομή του Εθνικού Πλούτου θα συνεχίσει να έχει ως κριτήριο την Εργασία;
Αν ναι, οι μισοί πολίτες της Πατρίδος θα είναι ακτήμονες επαίτες! Ποια άξια Πατρίδα θα δεχθεί να στείλει στην κοινωνική χωματερή τους μισούς πολίτες της;
Άρα το κριτήριο συμμετοχής στον Εθνικό Πλούτο πρέπει να αλλάξει ριζικά και από σήμερα, αν η Πατρίδα θέλει να προλάβει τις τραγικές προοπτικές του νεο-μαλθουσιανού νταταϊκού κόσμου που έρχεται, ώστε να σώσει τους πολίτες της, που είναι εκείνοι που θα την σώσουν.
Το Πατριωτικό Οικονομικό μοντέλο προκρίνει: Κριτήριο συμμετοχής στον Εθνικό Πλούτο, δεν είναι η Εργασία, αλλά η Ταυτότητα του Πολίτη!Αναδιανομή του Εθνικού Πλούτου!Λαϊκή Συμμετοχή στον Εθνικό Πλούτο!
ΥΓ1. Όσοι ύστερα από αυτή την ανάλυση πιστεύουν ότι το Πατριωτικό Οικονομικό μοντέλο είναι “κομμουνιστικό” δεν είναι απλώς άξιοι της αγνοίας τους αλλά το χειρότερο, ανάξιοι να κατανοήσουν την αδήριτη πραγματικότητα και τους όρους που αυτή επιβάλλει ως προϋπόθεση για την επιβίωση της Πατρίδας και της Ευρώπης.
ΥΓ2. Προλαμβάνω τους “θιασώτες της προκοπής μέσω της Εργασίας και περιφρονητές της Αεργίας”: Οι σπουδαιότερες Πολιτείες της Ιστορίας, η Αθηναϊκή και η Σπαρτιατική, ήσαν Πολιτείες Σχόλης.
ΙΩΝ ΦΙΛΙΠΠΟΥ