Χώρες σε όλο τον κόσμο επιβάλλουν στη γεωργία εξωφρενικούς φόρους και περιορισμούς στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Οι αγρότες αναγκάζονται να επιστρέψουν σε πρωτόγονες μορφές γεωργίας και να μειώσουν ακόμη και τον αριθμό των ζώων τους.
Οι πολιτικές αυτές έχουν συναντήσει αυξανόμενη αντίδραση λόγω των αρνητικών επιπτώσεών τους στην παραγωγικότητα και το εισόδημα των αγροτών, το κόστος των πρώτων υλών και τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των γεωργικών επιχειρήσεων.
Δικαιολογημένες στο όνομα της δράσης για το κλίμα, οι πολιτικές αυτές όχι μόνο θα καταστρέψουν τα μέσα διαβίωσης των αγροτών αλλά και θα διαταράξουν την επισιτιστική ασφάλεια σε ολόκληρο τον κόσμο. Μεταξύ των πιο σκληρών πολιτικών συγκαταλέγονται αυτές της Νέας Ζηλανδίας, της Ολλανδίας και του Καναδά.
Οι Καναδοί αγρότες ανησυχούν ότι το σχέδιο της ομοσπονδιακής κυβέρνησης για τη μείωση των εκπομπών από τον γεωργικό τομέα θα περιορίσει τη δυνατότητά τους να χρησιμοποιούν λιπάσματα που προέρχονται από ορυκτά καύσιμα.
Τέτοια προϊόντα χρησιμοποιούνται εδώ και δεκαετίες με εκπληκτική επιτυχία στην αύξηση των αποδόσεων των καλλιεργειών και του εισοδήματος των αγροτών.
Στις Κάτω Χώρες, ο Ολλανδικός Οργανισμός Γεωργίας και Οπωροκηπευτικών έχει εκφράσει την ανησυχία του ότι οι νέοι κανονισμοί και οι περιορισμοί των φιλόδοξων κλιματικών στόχων της χώρας καθιστούν όλο και πιο δύσκολη την κερδοφόρα γεωργία.
Για παράδειγμα, μια πρόταση που διατυπώθηκε από την ολλανδική κυβέρνηση προβλέπει ότι οι αγρότες θα πρέπει να παραιτηθούν, να μετεγκατασταθούν ή να μειώσουν το μέγεθος της επιχείρησής τους υπό αυστηρές κατευθυντήριες γραμμές με αντάλλαγμα αποζημίωση.
Γράφει ο Vijay Jayaraj
Μετάφραση: Απολλόδωρος
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΟΙΜΟΣ-ΑΘΗΝΑ