Ο θάνατος του Κωνσταντίνου Β, είναι ενδεικτικός του «μηδέν κακόν αμιγές καλού». Ταρακούνησε συνειδήσεις, και παρά τις παθογένειες της εποχής του ως Βασιλέυς, ξεμπρόστιασε το ανεπαρκές παράστημα των ανθρωπιδίων της μεταπολιτεύσεως.
Αναδημοσιεύω την παρακάτω ανάρτηση ενδειγματικώς:
«Η ζωή συνεχίζεται…
Μετά από αυτό το διάλειμμα που έκανε πολλούς Έλληνες να προβληματιστούν…
Εγω δεν αποτελώ εξαίρεση….
Το ξαναλέω.
Δεν υπήρξα Βασιλόφρων, ούτε εγώ ούτε η οικογενεια μου…
Και το λυπηρό γεγονός δεν με εκανε Βασιλοφρονα…
Αλλά προβληματίστηκα!
Και θυμήθηκα μια άλλη Ελλάδα που την πρόλαβα… και για αυτο και μου ήλθαν συνειρμοί!
Ίσως αν δεν την είχα προλάβει, δεν την είχα ζήσει έστω για λίγο, να ήμουν πιο απόμακρος από όλο αυτό το τελετουργικό σήμερα!
Παρατήρησα και κατι άλλο…
Όλοι οι Καραμανλικοί συνασπίσθηκαν με την Αριστερά και δεν σεβάστηκαν ούτε την ημέρα ούτε τον αποδημήσαντα εις Κύριον τέως Ανώτατο Άρχοντα.
Έβγαλαν χολή αντάξια των ιδεολογιών τους….
Σχόλια από λάτρεις του “κουφού Εθνάρχη” ταυτόσημα, βάδισαν αγκαζέ με τις πασιονάριες του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ… Και από κοντά και οι ΠΑΣΟΚοι…. να κρατούν το φανάρι!
Το πρόβλημα είναι ότι ΛΙΓΟΙ ΕΜΑΘΑΝ ΙΣΤΟΡΙΑ. Την αληθινή Ιστορία.
Πολλοί όμως – ιδίως μετά την Μεταπολίτευση – έμαθαν λάθος Ιστορία…. Και την αναμασούν…. Και την κάνουν εμετό στις γενιές που έρχονται….
Δεν θα μάθω κανεναν Ιστορία. Ποιος είμαι εγω να το κάνω;
Αυτά που ξέρω και που τα σφραγισα στο μυαλό μου μετά από σκληρό αγώνα διασταύρωσης και τεκμηρίωσης, τα κρατώ για μένα…
Για μένα και για τα παιδιά μου…
Και αυτή η γνώση με έκανε να βάλω όλες αυτές τις αναρτήσεις σήμερα…
Και να σιχαθώ ακόμα περισσότερο τον Καραμανλισμό και ακόμα περισσότερο τον Κομμουνισμό…
Τους θιασώτες ότι πιο προδοτικού έβγαλε η Ελλάδα…
Τους υποστηρικτές του Η ΚΥΠΡΟΣ ΚΕΙΤΑΙ ΜΑΚΡΑΝ και του ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΜΕ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΕΠΑΡΧΙΑ ΤΗΣ….
Αμόρφωτοι και απαίδευτοι, γιατί ποτέ δεν κάναμε έναν Καργάκο Υπουργό Παιδείας…
Για να ακούμε σήμερα δημοσιογράφους σε κανάλια να αποκαλούν “Τέα” την Αννα Μαρία, ή φράσεις του στυλ “την βασιλομήτωρ”, “του εκλειπών”, “του αποθανών”, “του εκκρεμές”, “παρών η κα Μανωλίδου”,”η συνεχή ροή” “την επίτιμος πρώην βασιλομήτωρ της Ισπανίας” για να καταλήξουμε στο εξαίσιο “Εξώδικο Ακολουθία”….
10χρονο παιδί να ήσουν το ’73 θα πάθαιναν τα αυτιά σου ακούγοντας τέτοιες λέξεις και εκφράσεις…
Σήμερα που όλα έγιναν ΙΣΙΩΜΑ είναι απλά “νεοελληνικά…”!
Γιατί κάποτε είχαμε τον ΓΑΠ Υπουργό Παιδείας, που δεν ήξερε να συντάξει μια σωστή πρόταση – πέραν από το αλήστου μνήμης “μηδέν εις το πηλίκιον” που ξεστόμισε! Ναι είχαμε τον ΓΑΠ Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (που το “Εθνικής” το κατάργησε ως ΠΘ το 2009) αντί για έναν άνθρωπο των γραμμάτων, ένα ακαδημαϊκό, έναν λόγιο, έναν Καργάκο…!!!
Και αυτό γιατί ο μπαμπάς του, ο Μέγας Λαοπλάνος, δεν είχε τι να τον κάνει τον μπαγλαμά και μετά από πιέσεις της κερατούκλας της Μαργαρίτας που ήθελε “να γκίνει υπουργκό το παιντί”, τον έκανε Υπουργό της Παιδείας… τρομάρα μας!
Και γιατί ο ελληνικός λαός στην απελπισία του από τις συνεχείς σφαλιάρες που έτρωγε από τα μνημόνια έβγαλε ΠΘ έναν τυπάκο που δεν ξέρει να ξεχωρίσει τον “παγετό” από τους “παγετώνες” και να αντιληφθεί ότι Λέσβος και Μυτιλήνη είναι το ίδιο νησί…
Όλοι αυτοί οι συνειρμοί “με χάλασαν” φίλοι μου σήμερα…
Αχ ρε Κωνσταντίνε… Τι ήθελες και πέθανες;
Για να μπω σε τέτοιες σκέψεις; Για να με κάνεις νοσταλγό μιάς άλλης εποχής….;;;
Ας είναι
Καλό σου ταξίδι τέως Βασιλέα των Ελλήνων….
Ελαφρύ να είναι το χώμα, το καμμένο χώμα από τις φωτιές των καλοκαιριών, εκεί πέρα στο Τατόϊ….
ΥΓ είδα με μεγάλη προσοχή πως κρατούσε την σημαία του φέρετρου η Αννα Μαρία και ο Παύλος… και είναι να μην σκεφθεί κανείς το κοντράστ με την ίδια σημαία να καίγεται στα χέρια άπλυτων αποβλήτων της Μεταπολιτευτικής κοινωνίας μας;