Του Κωνσταντίνου Βαθιώτη*

Οι Πρωτόπλαστοι ήταν μέσα στον Παράδεισο και, αντί να απολαμβάνουν το γεγονός ότι η ζωή τους εξελισσόταν «γρήγορα, εύκολα, σίγουρα», εμπιστεύθηκαν τον απατεώνα όφιν, παραβιάζοντας την μία και μοναδική απαγόρευση που τους είχε τεθεί από τον Δημιουργό τους: να μη φάνε από τον καρπό του δένδρου που βρισκόταν στην μέση του κήπου, ώστε να μη γίνουν θνητοί.

Ο μεταμορφωμένος σε φίδι διάβολος αντέστρεψε την πραγματικότητα, λέγοντας στους Πρωτοπλάστους ότι η απαγόρευση δεν στόχευε στην αποτροπή της θνητότητας, αλλά στην αποτροπή της θεοποίησής τους· άρα, υποτίθεται ότι η απαγόρευση δεν είχε τεθεί για την προστασία του ανθρώπου, αλλά για την προστασία του ίδιου του Δημιουργού του!

Έτσι, πατέρας της προπαγάνδας δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον διάβολο. Αλλά ο διάβολος είναι και ο πατέρας του ανάποδου κόσμου: Όταν εξέπεσε, αναποδογυρίζοντας από προνομιούχος Αρχάγγελος σε κατηραμένο διάβολο, άρχισε να εφαρμόζει την τέχνη της προπαγάνδας, μέσω της οποίας διαβάλλει και αναποδογυρίζει τα πάντα.

Είναι δε εντυπωσιακό ότι, αφού εξαπάτησε τους Πρωτοπλάστους που τόσο μισούσε, προπαγανδίζοντας την δυνατότητα θεοποίησής τους μέσω της βρώσης του απαγορευμένου καρπού, μετέδωσε το μικρόβιο της προπαγάνδας και στον τρόπο σκέψης των δύο εξαπατημένων θυμάτων του, οι οποίοι, όταν εκλήθησαν από τον Δημιουργό τους να δώσουν εξηγήσεις για την παρακοή τους, κατέφυγαν στην προπαγανδιστική τεχνική της μετάθεσης ευθυνών, γνωστή στην διεθνή ορολογία ως «blame shifting».

«Δεν φταίω εγώ» είπε ο Αδάμ. «Η γυναίκα που μου έδωσες με εξαπάτησε». Έτσι, ο Αδάμ μετέθεσε την ευθύνη όχι μόνο στην γυναίκα του, αλλά και στον ίδιο τον Θεό!

«Δεν φταίω εγώ» είπε η Εύα. «Το φίδι με εξαπάτησε».

Οι συνέπειες του προπατορικού αμαρτήματος ήσαν οδυνηρές για τους Πρωτοπλάστους, αλλά και για ολόκληρη την ανθρωπότητα, αφού ο άνθρωπος στερήθηκε την αθανασία του και το προνόμιο να τα διεκπεραιώνει όλα «γρήγορα, εύκολα, σίγουρα».

Όποιος, λοιπόν, θέλει να «ψηλαφήσει τον άνθρωπο του μέλλοντος» (πρβλ. το ομότιτλο βιβλίο της Σωτηρίας Ορφανίδου, εκδ. Διαδρομή, 2023) θα πρέπει να έχει καρφιτσωμένο στο μυαλό του το αρχέγονο παρελθόν, δηλαδή το προπατορικό αμάρτημα των δύο προγόνων μας, και, ειδικότερα, τόσο τον τρόπο με τον οποίο έδρασε ο δράστης-διάβολος όσο και την υιοθέτηση του κακού-διεστραμμένου τρόπου σκέψης του από τα δύο και μοναδικά του θύματα.

ΕΜΜΕΣΗ ΑΥΤΟΥΡΓΙΑ

Πέρα από την συνειδητοποίηση της μεταδοτικής τέχνης της προπαγάνδας και του ανάποδου κόσμου ως αποδεικτικών στοιχείων του DNA του σατανικού δράστη, από το ολέθριο συμβάν στον Κήπο της Εδέμ διδασκόμεθα κάτι πολύ σημαντικό και για το modus operandi, δηλαδή τον τρόπο δράσης του διαβόλου: ως μέσο τέλεσης του φοβερού εγκλήματός του δεν επέλεξε την βία ή την απειλή, αλλά την παραπλάνηση, πείθοντας το θηλυκό θύμα του να αυτοπροσβληθεί: δεν έβαλε ο διάβολος τον απαγορευμένο καρπό στο στόμα της Εύας, αλλά η Εύα τον έβαλε μόνη της στο στόμα της με τα ίδια της τα χέρια! Και στην συνέχεια έδρασε και εκείνη με τον ίδιο διαβολικό τρόπο, αφού έπεισε τον Αδάμ να αυτοπροσβληθεί, τρώγοντας κι εκείνος από τον απαγορευμένο καρπό.

Με όρους Ποινικού Δικαίου, ο κατηραμένος όφις είναι το αρχέτυπο του λεγόμενου έμμεσου αυτουργού. Έτσι ονομάζεται ο υποκρυπτόμενος δράστης, όταν δεν τελεί το έγκλημα ιδιοχείρως, αλλά εξωθεί, είτε μέσω απειλής είτε μέσω παραπλάνησης, το ίδιο το θύμα να θέσει σε κίνδυνο ή να βλάψει τον ίδιο του τον εαυτό. Λέγεται, επομένως, έμμεσος αυτουργός, γιατί θίγει έμμεσα, και βεβαίως ύπουλα, κρυμμένος στο παρασκήνιο, τα υποψήφια θύματά του. Άρα για εκείνον που θα κληθεί να εξιχνιάσει το κατά κυριολεξίαν και κατά μεταφοράν σατανικό έγκλημα θα πρέπει να αναζητήσει τον «αόρατο εχθρό» του θύματος.

Επειδή στο Ποινικό Δίκαιο η αυτοπροσβολή του θύματος είναι κατά κανόνα μη αξιόποινη πράξη, η αναγνώριση της έμμεσης αυτουργίας λύνει τα χέρια του δικαστή, ο οποίος θα μπορέσει να αποφανθεί ότι η αυτοπροσβολή ήταν έργο του «αόρατου προπαγανδιστή» ή, αν αυτός χρησιμοποίησε βία ή απειλή, του «αόρατου εκβιαστή».

Ως εκ τούτου, η προπαγανδιστική εξώθηση σε αυτοπροσβολή είναι στην ουσία μια απομίμηση του εγκληματικού τρόπου δράσης του διαβόλου μέσα στον Κήπο της Εδέμ. Είναι δε αυτονόητο ότι σήμερα που η Γη κατοικείται από περίπου 8 δισεκατομμύρια ανθρώπους το εχθρικό στρατόπεδο του διαβόλου διαθέτει λεγεώνες δαιμόνων αλλά και αμέτρητες εξαπατημένες Εύες που, με την σειρά τους, προσπαθούν να εξαπατήσουν τους σύγχρονους Αδάμες.

ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΔΟΛΩΜΑΤΑ

Τα σημερινά τεχνοεπιστημονικά δολώματα που χρησιμοποιούν οι σύγχρονοι διαβολάνθρωποι είναι εύλογο να βασίζονται στην ίδια πετυχημένη συνταγή που χρησιμοποίησε πρώτος ο σατανικός πατέρας της προπαγάνδας και του ανάποδου κόσμου. Ό,τι ήξερε ότι συναρπάζει τους Πρωτοπλάστους, δηλαδή η επίτευξη της αθανασίας και η απόλαυση των αγαθών τους «γρήγορα, εύκολα, σίγουρα», γνωρίζει άριστα ότι συναρπάζει σταθερά μέχρι σήμερα τους απογόνους τους, οι οποίοι διαθέτουν DNA και μνήμη Πρωτοπλάστων.

Όποιος λοιπόν έχει καταφέρει να διατηρεί στο μυαλό του καρφιτσωμένο το εγκληματικό επεισόδιο στον Κήπο της Εδέμ και συγκρίνει τα λόγια που είπε ο διάβολος στην Εύα με τα λόγια που χρησιμοποιούν οι σατανοκίνητοι ινστρούχτορες της περίφημης «4ης Βιομηχανικής Επανάστασης» δεν θα δυσκολευτεί καθόλου να καταλάβει ότι τα οράματα των ρευμάτων του υπερανθρωπισμού και του μετανθρωπισμού αγγίζουν μαεστρικά τις ευαίσθητες χορδές των περισσότερων απογόνων του Αδάμ και της Εύας.

Όταν η ελληνική τηλεόραση είχε συμπληρώσει λίγο λιγότερο από 10 χρόνια λειτουργίας, κάθε Σάββατο προβαλλόταν μία ιδιαιτέρως δημοφιλής τηλεοπτική σειρά: η «Βιονική Γυναίκα» (The Bionic Woman). Έπειτα από ένα σοβαρό ατύχημα που είχε η ηρωίδα από ελεύθερη πτώση με αλεξίπτωτο, υπεβλήθη σε χειρουργική επέμβαση και της τοποθετήθηκαν βιονικά εμφυτεύματα που της χάρισαν υπεράνθρωπες ικανότητες: Μπορούσε π.χ. να ακούσει σε υψηλότερες συχνότητες και σε μεγαλύτερη απόσταση από έναν μέσο άνθρωπο, είχε την δύναμη να λυγίζει σίδερα ή να τρέχει με ταχύτητα άνω των 100 χλμ./ώρα.

Μελετώντας, επομένως, σήμερα την ατζέντα της «4ης Βιομηχανικής Επανάστασης», αντιλαμβανόμαστε ότι η διαβολική-τηλεοπτική προπαγάνδα του υπερανθρωπισμού είχε ήδη ξεκινήσει από την δεκαετία του ’70 με την «Βιονική Γυναίκα»· στην δεκαετία του ’80 την σκυτάλη έλαβε η σειρά κινουμένων σχεδίων με τις περιπέτειες του cyborg «Αστυνόμου Σαΐνη» (Inspector Gadget).

Κάθε φορά, λοιπόν, που μέσα στον θόρυβο της προπαγάνδας του ανάποδου κόσμου και υπό τις σειρήνες του υπερανθρωπισμού εορτάζουμε την Ανάσταση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, είναι απαραίτητο να ανατρέχουμε στο προπατορικό αμάρτημα και να συγκρίνουμε το ψέμα του καμουφλαρισμένου διαβόλου με τα ψέματα που μας αραδιάζουν οι συνεχιστές του έργου του, προπαγανδίζοντας τα τεχνοεπιστημονικά τους καλούδια, που είναι δήθεν απαραίτητα για την πρόοδό μας, αφού χάρη σε αυτά θα γίνονται όλα ακόμα πιο «γρήγορα, εύκολα, σίγουρα».

Έχοντας σκοτώσει τον Θεό και έχοντας διαγράψει από την μνήμη μας το βατερλώ της Εδέμ, είμαστε ευάλωτοι περισσότερο παρά ποτέ στον μηχανισμό της σατανικής προπαγάνδας, μέσω της οποίας καλλιεργείται η ανάγκη τυφλής υπακοής στα κελεύσματα της τεχνολογίας και της επιστήμης.

ΤΕΧΝΟΑΠΑΤΕΩΝΕΣ

Και ενώ ήρθε ο Θεάνθρωπος για να μας λυτρώσει από το προπατορικό αμάρτημα, πικραίνοντας διά της Αναστάσεώς του τον Άδη, οι σατανοκίνητοι τεχνοαπατεώνες, που ευαγγελίζονται την «4η Βιομηχανική Επανάσταση», έχουν ήδη πείσει πολλούς από εμάς ότι έχουν στα χέρια τους το μυστικό για να γίνουμε αθάνατοι ανθρωποθεοί.

Ενεργώντας σταθερά με πυξίδα τον ανάποδο κόσμο, προσπαθούν να μας επιβάλουν τις παρανοϊκές εμπνεύσεις τους για την κατασκευή υπερανθρώπων ή, ακόμα χειρότερα, μετανθρώπων, παρασύροντάς μας σε ένα δεύτερο προπατορικό αμάρτημα. Στην πραγματικότητα, όμως, ο υπεράνθρωπος καταντά υπάνθρωπος που έχει παραμελήσει, αν όχι απολέσει, την ψυχή του, ο δε μετάνθρωπος θα είναι μη άνθρωπος, όπως συμβαίνει σε όλες τις περιπτώσεις όπου χρησιμοποιείται η λέξη «μετά» ως πρόθημα σύνθετων λέξεων.

Όπως π.χ. η «μεταδημοκρατία» δεν σημαίνει ένα ανώτερο είδος δημοκρατίας αλλά μια ανύπαρκτη δημοκρατία, άρα μια (κρυπτο)δικτατορία, που απλώς φορά την περούκα και την λιβρέα της προσχηματικής δημοκρατίας για να ξεγελά τους ευκολόπιστους μαζανθρώπους, αντιστοίχως «μετάνθρωπος» δεν σημαίνει μια ανώτερη μορφή ανθρώπου, αλλά τον κατηργημένο άνθρωπο.

Για να παραμείνουμε, λοιπόν, άνθρωποι προσδοκώντας και την δική μας Ανάσταση, ας απορρίψουμε την διαβολική «4η Βιομηχανική Επανάσταση», προτού μας οδηγήσει στου ανθρώπου την κατάργηση.

*πρ. Αναπλ. Καθηγητής Νομικής Σχολής ΔΠΘ