‘Η έκταση της φωτιάς είναι συγκλονιστική. Αυτό που έγινε στο Νότιο Έβρο, το μέγεθος της καταστροφής, δεν συναντήθηκε ούτε σε φωτιές στην εμπόλεμη ζώνη στην Ουκρανία, ούτε σε φωτιές στην Μέση Ανατολή, στο Κουβέιτ στην Συρία”
ΟΠαύλος Γεωργιάδης, εθνοβιολόγος σε θέματα αποκατάστασης δασών, συγκλονίζει με την ανάλυση του, για την μεγάλη φωτιά στον Έβρο. «Η έκταση της φωτιάς είναι συγκλονιστική. Αυτό που έγινε στο Νότιο Έβρο, το μέγεθος της καταστροφής, δεν συναντήθηκε ούτε σε φωτιές στην εμπόλεμη ζώνη στην Ουκρανία, ούτε σε φωτιές στην Μέση Ανατολή, στο Κουβέιτ στην Συρία».

«Είναι η μεγαλύτερη σε έκταση πυρκαγιά που έχει καταγραφεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δηλαδή από το 1957», ανέφερε, μιλώντας στην ΕΡΤ Ορεστιάδας, ο Παύλος Γεωργιάδης, εθνοβιολόγος σε θέματα αποκατάστασης δασών, υπογραμμίζοντας πως πρόκειται για μια πρωτοφανή οικολογική καταστροφή.

Όπως εξήγησε, «η Γενική Διεύθυνση Ευρωπαϊκής Πολιτικής Προστασίας ανακοίνωσε ότι έχουν καεί περίπου 735.000 στρέμματα, εκ των οποίων πάνω από το 75%, δηλαδή τα τρία τέταρτα, βρίσκονται εντός του Δικτύου Natura 2000. Η φωτιά κατέκαψε προστατευόμενες περιοχές, δηλαδή δάση πλατύφυλλα, δάση κωνοφόρα, μικτά δάση, μεταβατικές δασώσεις (δηλ.ότι αναγεννιέται από προηγούμενες πυρκαγιές), άρα μιλάμε για μια πρωτοφανή οικολογική καταστροφή».

Αναφερόμενος στις προτεραιότητες που θα πρέπει να δοθούν, ώστε να αντιστραφεί αυτή η θλιβερή εικόνα, ο κ. Γεωργιάδης εκτίμησε πως ό,τι κάηκε, θα πρέπει να δοθεί πίσω στην φύση, τονίζοντας πως το επιχείρημα αυτό δεν επιδέχεται ούτε κουβέντα ούτε ντιπέιτ.

«Είναι μια πολυεπίπεδη κρίση. Το περιβάλλον το διαχειρίζονται οι άνθρωποι και επαφίεται στις επιλογές των ανθρώπων του τι είδους χρήσεις γης και του τι είδους δράσεις θα γίνουν. Θα πρέπει να υπάρξει μια συμφωνία και ομοφωνία από όλους, είτε από τις πολιτικές δυνάμεις είτε από τους πολίτες, ότι ούτε ένα τετραγωνικό μέτρο από τις εκτάσεις που κάηκαν, δεν θα δοθεί για άλλη χρήση, δηλαδή για αστικοποίηση, για βιομηχανική χρήση. Ό,τι κάηκε, θα πρέπει να ξαναδοθεί πίσω στη φύση», είπε ο κ. Γεωργιάδης και κατέληξε πως «αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με την οικολογική ισορροπία του οικοσυστήματος, έχει να κάνει με την επιβίωση του νοτίου Εβρου».