Το 2021, οι αρχαιολόγοι προκάλεσαν σάλο με την ανακοίνωση ότι ένα σύνολο απολιθωμένων ανθρώπινων αποτυπωμάτων στο Νέο Μεξικό χρονολογείται πριν από περισσότερα από 20.000 χρόνια – αρκετές χιλιετίες νωρίτερα από ό,τι υποστηρίζεται ότι οι άνθρωποι πάτησαν το πόδι τους στη Βόρεια Αμερική.
Τώρα δύο επιπλέον μέθοδοι χρονολόγησης φαίνεται να επιβεβαιώνει την ηλικία.
Για δεκαετίες πιστευόταν ότι οι πρώτοι άνθρωποι στη Βόρεια Αμερική ήταν ο πολιτισμός του Clovis, με άφθονα στοιχεία που τους τοποθετούσαν στην ήπειρο πριν από 13.000 χρόνια. Ωστόσο, υπήρχαν κάποια διάσπαρτα σημάδια ανθρώπινης παρουσίας που μπορεί να προϋπήρχαν του λαού Clovis κατά μερικές χιλιάδες χρόνια.
Το 2021, μια αμφιλεγόμενη μελέτη εξέτασε τα ανθρώπινα ίχνη σε έναν αρχαιολογικό χώρο στο Εθνικό Πάρκο White Sands, στο Νέο Μεξικό, και διαπίστωσε ότι ήταν περίπου 21.000 και 23.000 ετών. Εάν αληθεύει, αυτό θα απαιτούσε μια αρκετά δραστική ανατροπή του χρονοδιαγράμματος της ανθρώπινης μετανάστευσης.
Ωστόσο, η μελέτη δεν ήταν χωρίς τους σκεπτικιστές της. Η ηλικία των αποτυπωμάτων καθορίστηκε αρχικά μέσω χρονολόγησης με ραδιενεργό άνθρακα των σπόρων από ένα φυτό που ονομάζεται Ruppia cirrhosa που διατηρήθηκαν στο ίζημα στο οποίο χύθηκαν τα αποτυπώματα. Το πρόβλημα είναι ότι αυτό είναι ένα υδρόβιο φυτό, που σημαίνει ότι ο δεσμευμένος άνθρακας προέρχεται από το νερό και όχι από τον αέρα, δίνοντας δυνητικά μεγαλύτερη ηλικία από αυτή των ίδιων των αποτυπωμάτων.
Έτσι, για τη νέα μελέτη, η ομάδα χρησιμοποίησε δύο άλλες μεθόδους για να χρονολογήσει τα δείγματα. Συνέλεξαν δεκάδες χιλιάδες κόκκους γύρης από τα ίδια στρώματα με τους αρχικούς σπόρους – μόνο που αυτή τη φορά η γύρη ήταν από κωνοφόρα, ένα χερσαίο φυτό. Πραγματοποιήθηκε χρονολόγηση με ραδιενεργό άνθρακα σε αυτά, και σίγουρα επέστρεψαν στο ίδιο παράθυρο 21.000 έως 23.000 ετών.
«Τα δείγματα γύρης μας βοήθησαν επίσης να κατανοήσουμε το ευρύτερο περιβαλλοντικό πλαίσιο τη στιγμή που έγιναν τα αποτυπώματα», δήλωσε ο David Wahl, συν-συγγραφέας της μελέτης. «Η γύρη στα δείγματα προήλθε από φυτά που βρίσκονται συνήθως σε ψυχρές και υγρές συνθήκες παγετώνων, σε πλήρη αντίθεση με τη γύρη από τη σύγχρονη playa που αντανακλά τη βλάστηση της ερήμου που βρίσκεται σήμερα εκεί».
Στη συνέχεια, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια άλλη μέθοδο που ονομάζεται οπτικά διεγερμένη φωταύγεια , η οποία λειτουργεί υπολογίζοντας την τελευταία φορά που ένα δείγμα εκτέθηκε στο ηλιακό φως. Το έκαναν αυτό σε δείγματα κόκκων χαλαζία μέσα από τα ίχνη και βρήκαν για άλλη μια φορά ένα παρόμοιο παράθυρο – ήταν θαμμένα για τουλάχιστον 21.500 χρόνια.
Με τρεις διαφορετικές τεχνικές που όλες δείχνουν προς το ίδιο χρονικό πλαίσιο, οι ερευνητές λένε ότι η αρχική εκτίμηση ηλικίας τους είναι τώρα πολύ πιο ισχυρή. Η μελέτη εγείρει νέα ερωτήματα σχετικά με το πώς ακριβώς έφτασαν οι πρώτοι άνθρωποι στη Βόρεια Αμερική – σε τελική ανάλυση, αυτό ήταν κατά τη διάρκεια της τελευταίας Εποχής των Παγετώνων, όταν πιστεύεται ότι τεράστιοι παγετώνες απέκλεισαν το πέρασμα από τη Σιβηρία στην Αλάσκα και κάτω από τον Καναδά.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science.