Κι ενώ τα σύννεφα του πολέμου παραμένουν πολύ βαριά, με την ισραηλινή πολιτική ηγεσία να διαβεβαιώνει ότι χερσαία επιχείρηση στη Λωρίδα της Γάζας θα πραγματοποιηθεί, η περιφερειακή και παγκόσμια κινητοποίηση συνεχίζεται, καθώς κάθε πλευρά ενδιαφέρεται να διασφαλίσει τα συμφέροντά της. Με τη βεβαιότητα ότι η στρατιωτική ένταση στην ανατολική Μεσόγειο δεν θα λήξει εύκολα, μοιάζει αυτονόητο ότι οι Ρώσοι “τρίβουν τα χέρια τους”, καθώς όλα δείχνουν ότι η προσοχή της Δύσης δεν βρίσκεται πια στην Ουκρανία…
Τεράστιο ενδιαφέρον έχουν όμως οι στρατιωτικές κινήσεις της Αιγύπτου, με τον πρόεδρο, στρατάρχη εν αποστρατεία Αμπντέλ Φατέχ Αλ Σίσι, να επιθεωρεί την 4η Τεθωρακισμένη Μεραρχία που έχει αναπτυχθεί στην περιοχή του Σουέζ. Οι επικεφαλής δηλώνουν ότι ο σχηματισμός είναι έτοιμος “να ανταποκριθεί στο κάλεσμα του έθνους όποτε χρειαστεί”, σύμφωνα με τα λόγια του ταξιάρχου Γιάσερ Ουάχμπα. Υπενθυμίζεται, ότι αθέατη ένταση στις σχέσεις με την Αίγυπτο, έχει προκαλέσει η πρόθεση των ισραηλινών να απομακρύνουν ένα εκατομμύριο Παλαιστίνιους από τη Λωρίδα της Γάζας, προς τη χερσόνησο του Σινά. Σχετική η ανάλυση από τη σελίδα αμυντικού περιεχομένου defence-point.gr
Είναι προφανές ότι οι Αιγύπτιοι φοβούνται το “ουδέν μονιμότερο του προσωρινού” και προσπαθούν να αποτρέψουν την είσοδό τους σε αιγυπτιακό έδαφος. Οι παρασκηνιακές διαβουλεύσεις, με αιχμή υψηλόβαθμους απεσταλμένους από τον χώρο των μυστικών υπηρεσιών, είναι συνεχείς. Οι Αιγύπτιοι ζητούν να μετακινηθούν στην περιοχή της ερήμου Νέγκεβ. Αυτό δεν είναι απλό, δεδομένου του ότι εκεί βρίσκονται οι ισραηλινές πυρηνικές εγκαταστάσεις, ενώ η έρημος διασφαλίζει την έξοδο του εβραϊκού κράτους στην Ερυθρά θάλασσα, μέσω της παραθαλάσσιας πόλεως Εϊλάτ.
“Η Αίγυπτος έδωσε την αθάνατη μάχη της τον Οκτώβριο του 1973, για να ανακτήσει την κλεμμένη γη της. Αυτός ο ένδοξος πόλεμος που απέδειξε ότι τα δικαιώματα των λαών δεν μπορούν ποτέ να παραγραφούν, γι’ αυτό η νίκη μας ήταν ηχηρή και στη συνέχεια προχωρήσαμε στην επίτευξη της ειρήνης, την οποία θεωρήσαμε στρατηγική μας επιλογή, από την πίστη μας στο δικαίωμα των λαών να ζήσουν με ασφάλεια», είπε ο Ουάχμπα.
“Σήμερα, ενώ βρισκόμαστε εδώ με τις μονάδες της 4ης Τεθωρακισμένης Μεραρχίας, της 3ης Στρατιάς, γινόμαστε μάρτυρες της υψηλής ετοιμότητας των ανδρών της, της αυτοπειθαρχίας τους και του (υψηλού) ηθικού τους που σχεδόν φτάνει ως τον ουρανό. Και τώρα παρατάσσονται με υπερηφάνεια και αξιοπρέπεια, έτοιμοι να ανταποκριθούν στο κάλεσμα του έθνους όποτε χρειαστεί”, κατέληξε ο ταξίαρχος Ουάχμπα. Η 4η Τεθωρακισμένη Μεραρχία απετέλεσε τον πρώτο σχηματισμό του τύπου που συγκροτήθηκε από τον Στρατό της Αιγύπτου. Συμμετείχε στους πολέμους του 1956, του 1967 και του 1973 (Γιομ Κιπούρ). Επίσης, απετέλεσε μέρος της δύναμης μεγέθους σώματος στρατού που η Αίγυπτος απέστειλε στη Σαουδική Αραβία μετά την ιρακινή εισβολή στο Κουβέιτ τον Σεπτέμβριο του 1990 και συμμετείχε στις επιχειρήσεις που άρχισαν τον Φεβρουάριο του 1991.
Στα κύρια οπλικά συστήματα που επιχειρεί η Μεραρχία περιλαμβάνονται άρματα μάχης M1A1 Abrams, αυτοκινούμενα πυροβόλα M109A5, πολλαπλοί εκτοξευτές πυραύλων (ΠΕΠ) Sakr-45 (βελτιωμένο έκδοχο του BM-21 Grad) και τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού (ΤΟΜΠ) M113. Το προσωπικό της ανέρχεται σε 12.500 άτομα.
Σύμφωνα με ανοικτές πηγές το 2018 η οργάνωση της 4ης Τεθωρακισμένης Μεραρχίας περιλάμβανε δύο τεθωρακισμένες ταξιαρχίες (τη 2η και την 3η), μια μηχανοκίνητη ταξιαρχία (πιθανόν την 54η), την 188η Ταξιαρχία Μέσου Πυροβολικού, μονάδες αεράμυνας, αντιαρματικών, Διαβιβάσεων, Αναγνώρισης, Στρατιωτικής Αστυνομίας, Μηχανικού, Υγειονομικού, ΠΒΧ άμυνας, εφοδιασμού και μεταφορών, κ.λπ.
Εν τω μεταξύ, η συσσώρευση ισχυρών ναυτικών μονάδων επιφανείας στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου συνεχίζεται. Στις τελευταίες πληροφορίες, τα Στενά του Γιβραλτάρ πέρασε η φρεγάτα του γερμανικού Ναυτικού F222 Baden-Württemberg. Θα ενταχθεί στη ναυτική δύναμη που αναπτύσσει και διαρκώς ενισχύει το ΝΑΤΟ στην περιοχή. Μαζί με τις Ηνωμένες Πολιτείες, στόχος είναι η ξεκάθαρη αποστολή αποτρεπτικού μηνύματος, απέναντι στις ενδεχόμενες προθέσεις οποιουδήποτε (βλ. Ιράν), να επιχειρήσει να υποδαυλίσει τη γεωγραφική επέκταση των συγκρούσεων.
Από κοντά και το γαλλικό Ναυτικό, καθώς δόθηκε εντολή στο πλοίο αμφιβίων επιχειρήσεων FS Tonnerre (L-9014), τύπου Mistral, να ενταχθεί στη ΝΑΤΟϊκή ναυτική δύναμη. Οι Γάλλοι στέλνουν στην περιοχή και ένα πλωτό νοσοκομείο, για να βοηθήσει στην περίθαλψη όσων έχουν ανάγκη στη Λωρίδα της Γάζας. Ήδη, στην ανατολική Μεσόγειο βρίσκονται το πλέον σύγχρονο αεροπλανοφόρο του US Navy, USS Gerald R. Ford (CVN 78), ενώ και το USS Dwight D. Eisenhower (CVN-69), οδεύει προς την περιοχή.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι από τον ναύσταθμο του Σαν Ντιέγκο απέπλευσε χθες το πυρηνοκίνητο αεροπλανοφόρο USS Theodore Roosevelt (CVN-71), μαζί με την ομάδα μάχης που το συνοδεύει. Δεν έχει γίνει, προς το παρόν, γνωστός ο προορισμός του. Μία ημέρα νωρίτερα, είχε αποπλεύσει από το Σαν Ντιέγκο, άλλη μια ομάδα μάχης αεροπλανοφόρου, αυτή του USS Abraham Lincoln (CVN-72).
Εκτιμάται, ότι προορισμός τους είναι η ευρύτερη περιοχή του Ειρηνικού και του Ινδικού ωκεανού, σε μια κίνηση επίδειξης αποφασιστικότητας των Αμερικανών, με στόχο να αποτραπούν οι σκέψεις εκμετάλλευσης της κατάστασης στη Μέση Ανατολή με το άνοιγμα άλλων μετώπων από οποιονδήποτε. Το Μεικτό Επιτελείο (Joint Chiefs) των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων φαίνεται να απασχολεί και η ειδική σχέση Ιρανών-Κινέζων που απειλούν την Ταϊβάν, ενώ κάποια ένταση επικρατεί και με τις Φιλιππίνες…